ให้เนื้อหาที่สำคัญเกี่ยวกับ "วัฒนธรรมและเศรษฐกิจชุมชนอีสานเหนือ" เริ่มตั้งแต่ทำความรู้จักกับสังคมและวัฒนธรรมอีสานเหนือที่มีลักษณะบุพกาล เศรษฐกิจหมู่บ้านที่เป็นแบบทำมาหากิน พอเพียงในตัวเอง ผลผลิตหลักคือข้าวกับปลา และทอผ้า เป็นดินแดนใจกลางของสังคมและวัฒนธรรมไทย-ลาว มีความสัมพันธ์อย่างสันติ คือ ทางวัฒนธรรมกับทุกทิศทาง เป็นดินแดนที่มีความเชื่อเรื่องผีบรรพบุรุษและธรรมชาติดำรงอยู่แน่นหนา ชาวบ้านเชื่อทั้งผีและพุทธ และประกอบพิธีกรรมทั้งสองความเชื่อ อีสานเหนือยังถูกคุกคามจากรัฐส่วนกลางและระบบทุนนิยมล่าช้ากว่าเขตอื่นในอีสาน บทความที่มีข้อมูลละเอียดดีมากของศาสตราจารย์สุวิทย์ให้ข้อเท็จจริงได้ชัดเจน แต่ทั้งท่านอาจารย์สุวิทย์ ท่านอาจารย์ ดร.บัวพันธ์ และท่านอาจารย์ ดร.นันทิยา เตือนว่า ในปัจจุบันความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจเกิดขึ้นเร็ว โดยเฉพาะมีการรุกคืบของทุนการเงินและชาวบ้านมีปัญหาหนี้ทวีขึ้น คณะผู้สัมมนาเสนอทางออก คือ ให้ทำเกษตรผสมผสาน พยายามหลีกเลี่ยงการปลูกพืชเชิงเดี่ยว กระชับความสัมพันธ์ในชุมชน รวมกลุ่มเป็นเครือข่ายพัฒนาหัตถกรรมและกิจการบริการ เข้ามีสิทธิ์มีเสียงในรัฐท้องถิ่น เขตอีสานเหนือมีความเข้มแข็งทางวัฒนธรรมเป็นสินทรัพย์สำคัญ ชาวบ้านจึงน่าจะผนึกกำลังกันต่อรองกับรัฐส่วนกลางและระบบทุนจากจุดตั้งทางวัฒนธรรม