สูญสิ้นบัลลังก์ซ่ง : ลมประจิมพัดมา มวลพฤกษาเหี่ยวเฉา “บนกำแพงเมืองมีเสียงดังสับสน คลื่นสายชลกระทบฝั่งยามวสันต์ มวลดอกไม้ใบหญ้าร่วงโรยพลัน แสนโศกศัลย์หลั่งน้ำตาสุดอาลัย” จากการล่มสลายของราชวงศ์ถัง สู่ยุคสมัยของราชวงศ์ซ่ง ช่วงเวลาแห่งความแตกแยกและมืดมน แม้ผู้ปกครองอ่อนแอ แต่กลับก่อกำเนิดทั้งนักคิดและขุนศึกที่มีชื่อเสียงมากมาย การปกครองโดยใช้บุ๋น (วิชาการ) ในยุคนี้ทำให้เศรษฐกิจเฟื่องฟู ทว่าก็ยังไม่พอหล่อเลี้ยงความฟุ้งเฟ้อของฮ่องเต้และขุนนาง ราชสำนักเต็มไปด้วยขุนนางที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน แม้เกิดเสียงเรียกร้องให้มีการปฏิรูป แต่ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงช่วงสั้นๆ เท่านั้น ท้ายที่สุด ราชวงศ์ซ่งก็ได้ย่างก้าวสู่การล่มสลายอันน่าสะเทือนใจ บทที่ 1 แผ่นดินที่ถูกโจมตีได้ง่าย ถูกลิขิตให้เป็นโศกนาฏกรรมตั้งแต่เริ่มต้น บทที่ 2 สถานการณ์ที่จำเป็นต้องปฏิรูป ใครกันจะมาเป็นผู้ผลักดัน?  บทที่ 3 อพยพลงใต้ เหลือแผ่นดินครึ่งเดียว บทที่ 4 ผ่อนคลายกับหวาดวิตก สุขสบายกับทุกข์ยาก บทที่ 5 พ่ายแพ้เพราะพื้นฐานที่อ่อนแอ บทที่ 6 แผ่นดินนี้ ใครคืออาคันตุกะ ใครคือเจ้าบ้าน?