ขบวนการประชาชนตั้งแต่ 14 ตุลา 2516 ถึง กปปส. 2557 ได้เรียกร้องต่อสู้เปลี่ยนแปลงให้สังคมไทยเป็นประชาธิปไตย และเป็นธรรมได้ในระดับหนึ่ง แต่โครงสร้างทางเศรษฐกิจการเมืองของไทย ในรอบ 41 ปี ยังคงถูกครอบงำโดยชนชั้นนำกลุ่มน้อย การกระจายทรัพย์สิน รายได้ การศึกษา ฐานะทางสังคม มีความเหลื่อมล้ำต่ำสูงเพิ่มขึ้น สังคมมีปัญหาและสลับซับซ้อนซ่อนเร้นเพิ่มขึ้น มีการครอบงำทางอุดมการณ์ และแรงจูงใจให้ประชาชนเข้าเป็นผู้อยู่ใต้อุปถัมภ์สมัครพรรคพวกชนชั้นนำกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งสูงขึ้น ซึ่งสะท้อนว่า การนำโดยปัญญาชนและประชาชนที่ตื่นตัวจำนวนหนึ่งยังไม่ได้ผล ทางออกอยู่ที่การจะต้องมีการค้นคว้าและเผยแพร่องค์ความรู้ที่ก้าวหน้าสู่ประชาชน กลุ่ม องค์กร ชุมชนต่างๆ อย่างกว้างขวาง ให้ประชาชนมีความรู้และจัดตั้งกลุ่มของตนเองได้อย่างเข้มแข็ง พวกเขาจึงจะสามารถผลักดัน ต่อรอง ต่อสู้ เปลี่ยนแปลงปฏิรูปโครงสร้างทางเศรษฐกิจการเมืองที่ประชาชน มีสิทธิเสรีภาพ ประชาธิปไตย ทั้งทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมอย่างแท้จริงได้ การปฏิรูปจะต้องทำจากล่างขึ้นบนเท่านั้น ไม่สามารถทำจากบนลงล่างให้สำเร็จได้