วารสารวิจิตรศิลป์มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นเวทีในการนำเสนอบทความทางวิชาการ งานวิจัยด้านศิลปะ และวัฒนธรรมของคณาจารย์นักวิชาการตลอดทั้งผู้ทรงคุณวุฒิ ทั้งภายใน และนอกคณะวิจิตรศิลป์ เพื่อเป็นเวทีในการเผยแพร่แลกเปลี่ยนความรู้ และข้อคิดทางวิชาการ ระหว่างนักวิชาการของคณะวิจิตรศิลป์และผู้สนใจงานด้านศิลปะและวัฒนธรรม สำหรับฉบับนี้มีบทความเรื่อง การแปรค่าอารมณ์สู่การสร้างสรรค์งานศิลปะ : กรณีศึกษาผลงานศิลปะชุด “ความเศร้าอันงดงาม”, การศึกษาพระพุทธรูปทรงเครื่องศิลปะพม่า วัดม่อนปู่ยักษ์ เมืองลำปาง, สุนทรียะในบริบททางสังคมและผลปรากฏจากสภาวะแวดล้อมของศิลปกรรมกระจกบนผนังอุโบสถวัดมณีจันทร์ อำเภอพุทไธสง จังหวัดบุรีรัมย์, ศิลปินหญิงกับศิลปะจีนสมัยใหม่และร่วมสมัย, ศิลปะ-สถาปัตยกรรมสมัยรัชกาลที่ 1 : แนวคิด คติสัญลักษณ์และความหมายทางสังคมยุคต้นรัตนโกสินทร์, การเปลี่ยนความหมายของการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ 8 ในสมัยรัชกาลที่ 1 ถึงรัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ฯลฯ