การบริโภคเป็นพลังสำคัญของการขับเคลื่อนประวัติศาสตร์มนุษย์และการดำรงชีวิตในเชิงชีววิทยาไม่ว่าจะเป็นมิติของการกิน การดื่ม การสัมผัส ไปจนถึงความสุขทางเพศ ฯลฯ การบริโภคเป็นทุกสิ่งทุกอย่างเพราะอย่างน้อยการบริโภคก็เป็นพื้นฐานสำคัญของชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางด้านร่างกาย เนื้อหนัง มังสา นับตั้งแต่ศตวรรษที่ยี่สิบเป็นต้นมาพลังของการบริโภคชัดเจนมากยิ่งขึ้นการขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจในสภาวะสมัยใหม่ปลายศตวรรษที่ยี่สิบสิ่งที่ทำให้หวาดวิตกก็คือ คนจะไม่จับจ่ายใช้เงินซื้อข้าวของ กรอบความคิดเรื่องมนุษย์ในฐานะผู้ประกอบการแทรกเข้าไปสู่ทุกส่วนของสังคมแม้กระทั่งพื้นที่ ที่ต้องการความเป็นเอกเทศอย่างศิลปะก็ไม่สามารถที่จะหลุดพ้นจากแนวทางของการประกอบการไปได้ผลงานศิลปะไม่ได้มีคุณค่าทางสาธารณะแต่เป็นสิ่งที่มีคุณค่าในฐานะของกิจกรรมในทางเศรษฐกิจ จนทำให้ศิลปินจะต้องธำรงตนในฐานะของผู้ประกอบการไว้ด้วย การเปลี่ยนแปลงประสบการณ์ทางศิลปะและวัฒนธรรมที่ให้อารมณ์ ความฝัน จินตนาการ ฯลฯ กลายเป็นการผลิตเป็นสิ่งที่มีความสำคัญมากในระบบเศรษฐกิจที่เน้นการสร้างสรรค์