Back to Top
ชีวิตเชลยศึก: หยดเลือดและหยาดน้ำตาในค่ายกักกันไทยหลังสงครามมหาเอเชียบูรพา
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง ประเทศไทยมีสถานะเป็นผู้แพ้สงคราม ด้วยเหตุนี้จึงต้องชดใช้ความเสียหายต่างๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงสงคราม เช่น การเสียค่าปฏิกรรมสงคราม การคืนดินแดนบางส่วนของอินโดจีนให้แก่ฝรั่งเศส รวมถึงดูแลเชลยศึกซึ่งยังคงตกค้างอยู่ในปะเทศหลังสงครามสิ้นสุดด้วย
เชลยศึกที่ยังคงตกค้างอยู่ในประเทศไทยหลักๆ ประกอบไปด้วยเชลยศึกญี่ปุ่น ดัตช์ และเกาหลี เชลยศึกเหล่านี้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ยากลำบากในค่ายกักกัน ความอดอยากและสุขาภาวะที่ไม่ดีมีอยู่เสมอโดยเฉพาะในค่ายกักกันนอกกรุงเทพฯ เชลยศึกญี่ปุ่นเป็นกลุ่มที่ไทยต้องควบคุมตัวไว้อย่างดีเนื่องจากหลายคนต้องถูกส่งต้องขึ้นศาลในฐษนะอาชญากรสงคราม ส่วนเชลยศึกดัตช์นั้นนับได้ว่าพวกเขาได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด เพราะพวกเขามีสถานะเป็นผู้ชนะสงครามจึงทำให้ได้รับสิ่งอำนวยความสะดวกหลายอย่าง เช่น บุหรี่ ลูกฟุตบอล ฯลฯ และสำหรับเชลยศึกชาวเกาหลีนั้นนื่องจากเกาหลียังไม่มีเอกราชเป็จของตัวเอง จึงไม่มีรัฐบาลไหนมาช่วยประสานงานจึงทำให้พวกเขาเป็นเชลยศึกที่อดอยากและถูกทอดทิ้งมากที่สุด
เชลยศึกที่ยังคงตกค้างอยู่ในประเทศไทยหลักๆ ประกอบไปด้วยเชลยศึกญี่ปุ่น ดัตช์ และเกาหลี เชลยศึกเหล่านี้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ยากลำบากในค่ายกักกัน ความอดอยากและสุขาภาวะที่ไม่ดีมีอยู่เสมอโดยเฉพาะในค่ายกักกันนอกกรุงเทพฯ เชลยศึกญี่ปุ่นเป็นกลุ่มที่ไทยต้องควบคุมตัวไว้อย่างดีเนื่องจากหลายคนต้องถูกส่งต้องขึ้นศาลในฐษนะอาชญากรสงคราม ส่วนเชลยศึกดัตช์นั้นนับได้ว่าพวกเขาได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด เพราะพวกเขามีสถานะเป็นผู้ชนะสงครามจึงทำให้ได้รับสิ่งอำนวยความสะดวกหลายอย่าง เช่น บุหรี่ ลูกฟุตบอล ฯลฯ และสำหรับเชลยศึกชาวเกาหลีนั้นนื่องจากเกาหลียังไม่มีเอกราชเป็จของตัวเอง จึงไม่มีรัฐบาลไหนมาช่วยประสานงานจึงทำให้พวกเขาเป็นเชลยศึกที่อดอยากและถูกทอดทิ้งมากที่สุด
นักเขียน | เทพ บุญตานนท์ |
---|---|
สำนักพิมพ์ | มติชน |
จำนวนหน้า | 184 |
เนื้อในพิมพ์ | ขาวดำ |
กว้าง | 143 mm. |
สูง | 210 mm. |
ปีที่ออก | 2567 |
เขียนบทวิจารณ์ของคุณเอง