หนูรู้ว่าพ่อรักหนูมากแค่ไหน หนูก็รักพ่อมากเหมือนกัน เราต่างก็เป็นโลกทั้งใบของกันและกันใช่ไหม หนูเข้าใจว่าพ่อจะต้องเสียใจ แต่หนูขออย่าให้ความเศร้านี้กลายเป็นความรู้สึกผิดเลยนะ การจากลาโดยไม่ได้กล่าวอำลา อาจทิ้งสิ่งตกค้างเอาไว้มากมายในทุกความสัมพันธ์ โดยเฉพาะคำว่าขอบคุณ และขอโทษ ‘ดาวหมา’ โลกหลังความตายอันเงียบงามจะมีดอกไม้ผลิบานขึ้นทุกหนที่มีใครสักคนคิดถึงวิญญาณหมาบนนั้น คืนหนึ่งหลังแสงอาทิตย์เลือนลับ มีลูกหมาบีเกิ้ลตัวน้อยลงมาบนโลกพร้อมตำแหน่งไปรษณีย์ฝึกหัดทดลองงานเป็นคืนแรก หน้าที่หลักคือนำส่งจดหมายและพัสดุจากเหล่าวิญญาณหมาลงมาให้มนุษย์หนึ่งคน ทว่าอีกสิ่งสำคัญที่จะทำให้ภารกิจลุล่วงคือปลดปล่อยผู้รับออกจากความรู้สึกผิดที่คอยกัดกร่อนหลังการจากลา ไม่ใช่เพื่อห้ามไม่ให้รู้สึกรู้สา แต่เพื่อให้รู้สึกด้วยหัวใจที่อ่อนโยนต่อตัวเอง หมาเป็นสิ่งมีชีวิตโง่ที่เต็มใจจะโง่ เต็มใจจะรัก เต็มใจจะมอบให้เราเป็นทั้งจักรวาล นั่นอาจเป็นเหตุผลที่เราเผลอล่ามตัวเองไว้กับความแหลกสลายหลังมันไป เพราะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใช้ชีวิตที่มีอยู่รักมันอย่างดีพอหรือยัง