ครูเบ็นเป็นครูที่สอนคุณอย่างห่างๆ และวางมือ แกชอบตั้งคำถามแปลกๆ ให้คุณชะงักคิดเพราะมันสวนทวนวิธีคิดปกติของคุณตอนนั้น วิธีการเรียนรู้ของผมจากครูเบ็นจึงผ่านงานเขียนของแกเป็นหลัก ด้วยการอ่านทบทวน สังเกตและลอกเลียนแบบมากกว่าอย่างอื่น เทียบกับอาจารย์คนอื่นแล้ว แกคอมเมนต์งานวิทยานิพนธ์ของผมไม่มากนัก เหมือนกับเมื่อไว้ใจแล้วว่าพอทำเองได้ ก็ปล่อยผมว่าไปตามถนัด จะทักท้วงติติงก็ในประเด็นย่อยเป็นจุดๆ เรื่องข้อเท็จจริงหรือการตีความ มากกว่าเค้าโครงใหญ่ภาพรวมซึ่งแกปล่อยให้เป็นไปอย่างที่เราวาดวางเอง ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะตอนที่ผมเขียนวิทยานิพนธ์ แกไปวิจัยภาคสนามแรมปีอยู่ที่ฟิลิปปินส์ ติดต่อกันได้ทางไปรษณีย์เป็นหลักซึ่งไม่บ่อยนัก เวลาพบปะพูดคุยกันซึ่งหน้า ก็มักเป็นเรื่องสารทุกข์สุกดิบส่วนตัว ประเด็นการเมืองไทยปัจจุบัน ตลกโปกฮานินทาคนนั้นคนนี้ไปตามเพลง มากกว่าเรื่องวิชาการ ผมได้พยายามนำข้อคิดงานเขียนของครูเบ็นบางชิ้นบางประเด็นมาประยุกต์อธิบายขยายความหรือแปลเรียบเรียงเพื่อเผยแพร่เป็นประโยชน์แก่วงวิชาการและสาธารณไทยเท่าที่มีกำลังและโอกาสจะทำ ดังที่ได้รวบรวมไว้บางส่วนในหนังสือเล่มนี้ เกษียร เตชะพีระ