หนังสือเล่มนี้ประกอบด้วยบทความ 2 ส่วน โดยงานส่วนแรกคือ “เครื่องมือการทำงานแนววัฒนธรรมชุมชน” ตีพิมพ์เมื่อปี พ.ศ.2538 และงานส่วนที่สองคือ “การใช้และการพัฒนาสื่อพิธีกรรมพื้นบ้าน: มุมมองเชิงนิเทศศาสตร์” ตีพิมพ์ในปี พ.ศ.2554 บทความเรื่อง “เครื่องมือการทำงานแนววัฒนธรรมชุมชน” ผู้เขียนเขียนขึ้นในช่วงเวลาที่ประเทศไทยกำลังแสวงหาแนวทางการพัฒนาชุมชนซึ่งเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ที่นักพัฒนาจำเป็นต้องปรับใช้เมื่อต้องทำงานภาคสนาม ส่วนบทความเรื่อง “การใช้และการพัฒนาสื่อพิธีกรรมพื้นบ้าน:มุมมองเชิงนิเทศศาสตร์” ก็เขียนขึ้นเพื่อตอบโจทย์ใหม่ของสื่อพิธีกรรมพื้นบ้านในช่วงที่กระแสการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม เชิงประสบการณ์กำลังกลายเป็นกระแสการท่องเที่ยวทางเลือกใหม่ ทว่าในท่ามกลางกระแสการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม สื่อพิธีกรรมต่างๆ กลับฟื้นฟูขึ้นมาพร้อมกับเป้าหมายใหม่ คือ การทำสื่อพิธีกรรมให้กลายเป็นสินค้าตัวใหม่ บทความนี้จึงเป็นการชี้ชวนให้เกิดการตั้งข้อสังเกต และสร้างความเข้าใจในการใช้และการพัฒนาสื่อพิธีกรรมพื้นบ้าน