Back to Top
20 มีนาคม ค.ศ.1995 เช้าวันแดดจ้าฟ้าใส ต้นฤดูใบไม้ผลิ สมาชิกของกลุ่มศาสนาโอมชินริเกียวห้าคน ปล่อยแก๊สพิษซาริน ในรถไฟใต้ดินของกรุงโตเกียวในช่วงเวลาเร่งด่วน สื่อหลักประโคมข่าวเน้นย้ำนำเสนอภาพความโหดเหี้ยมชั่วร้ายของกลุ่มผู้กระทำ หากจะมีใครนึกถึงประชาชนผู้ถูกกระทำซึ่งดูเหมือนจะถูกมองข้ามไร้ตัวตน และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการสืบสาวสัมภาษณ์ เรื่องราวของคนธรรมดาผู้ตกอยู่ในเหตุการณ์ไม่สามัญ
หากทำได้ ผมอยากถอดแบบแผนที่ถูกตราไว้ทิ้งไปเสีย ผู้โดยสารแต่ละคนที่ขึ้นรถไฟใต้ดินเช้าวันนั้นมีหน้าตา มีไลฟ์สไตล์ มีชีวิต มีครอบครัว มีเรื่องน่ายินดี มีปัญหา มีดราม่า มีความขัดแย้ง ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ต้องมีเรื่องราวซึ่งรวมเอาสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดไว้ด้วยกัน ไม่มีทางที่จะไม่มี เพราะคุณยังมีเลย ผมเองก็มีเหมือนกัน...
หากทำได้ ผมอยากถอดแบบแผนที่ถูกตราไว้ทิ้งไปเสีย ผู้โดยสารแต่ละคนที่ขึ้นรถไฟใต้ดินเช้าวันนั้นมีหน้าตา มีไลฟ์สไตล์ มีชีวิต มีครอบครัว มีเรื่องน่ายินดี มีปัญหา มีดราม่า มีความขัดแย้ง ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ต้องมีเรื่องราวซึ่งรวมเอาสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดไว้ด้วยกัน ไม่มีทางที่จะไม่มี เพราะคุณยังมีเลย ผมเองก็มีเหมือนกัน...
| สำนักพิมพ์ | สำนักพิมพ์กะมะหยี่ |
|---|---|
| จำนวนหน้า | 560 |
| เนื้อในพิมพ์ | ขาวดำ |
| กว้าง | 135 mm |
| สูง | 205 mm |
| ปีที่ออก | 2565 |
เขียนบทวิจารณ์ของคุณเอง
