Back to Top
เสียงพายุเหมันตฤดู และการเริงรำครั้งสุดท้าย
ผลงานหนังสือ(กึ่ง)นวนิยายของ สุขพงศ์ คหวงศ์อนันต์ ที่เริงรำอยู่ในห้วงความคิดราวกับเป็นการแสดงครั้งสุดท้าย เป็นจินตกรรมแห่งตัวอักษร เป็นกายภาพของผลึกความทรงจำต่อเหตุการณ์สามัญของมนุษย์
“พวกเขาเป็นดั่งสัตว์ที่ครอบครองความเคว้งคว้างว่างเปล่าเอาไว้ ด้วยสัญชาตญาณสัตว์ป่าที่ยังหลงเหลือ ไม่ได้รับการพัฒนาที่ถูกต้อง แต่เหตุใด ดวงตาข้าจึงต้องสนอกสนใจการดัดแปลงส่วนหนึ่งในพวกเขาให้กลายเป็นสัตว์ประเสริฐสูงส่ง ความสูงส่งสำคัญอันใดต่อข้านัก? เป็นไปได้หรือไม่ที่สัตว์ทั้งหลายจะยังคงมีชีวิตเยี่ยงสัตว์ป่า และได้รับความเจริญรุ่งโรจน์ตามแบบฉบับของมันไปพร้อมกัน”
-บางส่วนจากในเล่ม
| นักเขียน | สุขพงศ์ คหวงศ์อนันต์ |
|---|---|
| สำนักพิมพ์ | สนพ.สมมติ |
| จำนวนหน้า | 192 |
| เนื้อในพิมพ์ | ขาวดำ |
| กว้าง | 109 |
| สูง | 179 |
| ปีที่ออก | 2564 |
เขียนบทวิจารณ์ของคุณเอง
