Back to Top
มหาวิทยาลัยชีวิต
เมื่อรู้ตัวว่าเรียนไม่จบ...ผมก็เริ่มออกหา งานทำ ผมตั้งปณิธานไว้แล้วว่าต่อไปนี้จะต้อง หาเลี้ยงตัวเอง...ฉะนั้นผมจึงไม่เคยเอ่ยปากขอเงินแม่อีก...ผมสอดส่ายสายตาหาดูประกาศรับสมัครงานตามที่ต่างๆ เหมือนหมาโซคุ้ยเขี่ยกองขยะแต่ผมต่างจากหมาอยู่เรื่องหนึ่งคือ จะไม่ยอมกินทุกอย่างที่ผ่านมาใกล้ ผมคิดว่างานของผมควรต้องสอดคล้องกับอุดมคติของตัวเอง...ไม่เบียดเบียนผู้อื่นและเป็นประโยชน์ต่อสังคมบ้างไม่มากก็น้อย
(มหาวิทยาลัยชีวิต 2531)
เมื่อรู้ตัวว่าเรียนไม่จบ...ผมก็เริ่มออกหา งานทำ ผมตั้งปณิธานไว้แล้วว่าต่อไปนี้จะต้อง หาเลี้ยงตัวเอง...ฉะนั้นผมจึงไม่เคยเอ่ยปากขอเงินแม่อีก...ผมสอดส่ายสายตาหาดูประกาศรับสมัครงานตามที่ต่างๆ เหมือนหมาโซคุ้ยเขี่ยกองขยะแต่ผมต่างจากหมาอยู่เรื่องหนึ่งคือ จะไม่ยอมกินทุกอย่างที่ผ่านมาใกล้ ผมคิดว่างานของผมควรต้องสอดคล้องกับอุดมคติของตัวเอง...ไม่เบียดเบียนผู้อื่นและเป็นประโยชน์ต่อสังคมบ้างไม่มากก็น้อย
(มหาวิทยาลัยชีวิต 2531)
| นักเขียน | เสกสรรค์ ประเสริฐกุล |
|---|---|
| สำนักพิมพ์ | สำนักพิมพ์ประพันธ์สาน |
| จำนวนหน้า | 136 |
| เนื้อในพิมพ์ | ขาวดำ |
| กว้าง | 128 mm. |
| สูง | 195 mm. |
| ปีที่ออก | 2565 |
เขียนบทวิจารณ์ของคุณเอง
