Back to Top
"เตภูมิกถา" หรือ "ไตรภูมิพระร่วง" ที่เรียกกันในช่วงหลังมานี้ มี ๒ อย่างที่สำคัญ นั่นคือ หนึ่ง เป็นหนังสือที่ว่าด้วยคำสอนทางพุทธศาสนา ที่ถือและเชื่อกันว่าคนไทย (อย้างน้อยก็คือคนในภูมิภาคที่ปัจจุบันเป็นประเทศไทย) ได้ใช้ศึกษา เรียนรู้ และสั่งสอนกันมายาวนานนับแต่สมัยสุโขทัย
และอีกหนี่งคือ นอกจากศิลาจารึกแล้ว "เตภูมิกถา" ก็นับเป็นวรรณคดีไทยเรื่องแรก ซึ่งปรากฏหลักฐานมาจนถึง ปัจจุบันนี้ ทั้งนี้เพราะเชื่อกันว่า พระมหาธรรมราชาที่ ๑ (พระยาลิไทย) กษัตริย์แห่งกรุงสุโขทัย ทรงนิพนธฺขึ้นนับแต่พระองค์ได้ครองเมืองศรีสัชนาลัยได้ ๖ ปี คือในปีระกา พ.ศ.๑๘๘๘
และอีกหนี่งคือ นอกจากศิลาจารึกแล้ว "เตภูมิกถา" ก็นับเป็นวรรณคดีไทยเรื่องแรก ซึ่งปรากฏหลักฐานมาจนถึง ปัจจุบันนี้ ทั้งนี้เพราะเชื่อกันว่า พระมหาธรรมราชาที่ ๑ (พระยาลิไทย) กษัตริย์แห่งกรุงสุโขทัย ทรงนิพนธฺขึ้นนับแต่พระองค์ได้ครองเมืองศรีสัชนาลัยได้ ๖ ปี คือในปีระกา พ.ศ.๑๘๘๘
| นักเขียน | พระยาลิไทย |
|---|---|
| สำนักพิมพ์ | ศรีปัญญา |
| จำนวนหน้า | 312 |
| เนื้อในพิมพ์ | ขาวดำ ภาพประกอบสี่สี |
| กว้าง | 155 mm |
| สูง | 220 mm |
| ปีที่ออก | 2564 |
เขียนบทวิจารณ์ของคุณเอง
