ณ จุดสูงสุดของยุควิกตอเรีย อังกฤษจัดงานนิทรรศการใหญ่เพื่อรวบรวมทุกความเจริญของโลกไว้ในที่เดียว มันไม่เพียงเป็นการจัดแสดง ‘วัตถุ’ แต่ที่มากกว่านั้นคือ ‘ความคิด’ ของผู้คนยุคนั้น หลังสงครามกลางเมือง อเมริกาเข้าสู่ยุคเฟื่องฟู ซึ่งเต็มไปด้วยเศรษฐีใหม่กับบ้านเรือนใหญ่ราวกับวัง ก่อนที่การผูกขาดและความเหลื่อมล้ำจะพาพวกเขาเข้าสู่ยุคปฏิรูปนั่นคือกว่า 100 ปีที่แล้ว หากสงสัยว่า ทำไมคนญี่ปุ่นไม่เครียด อเมริกา ก็ต้องย้อนกลับไปดูว่าปรากฏเปลี่ยนบทบาทจากการที่หลายสิ่งสู่ความรุ่งเรืองอย่างไรในยุคปริมาณ ขณะที่ความเฟื่องฟูของญี่ปุ่นกลายเป็นหลังใหม่ให้กับมนุษยชาติในยุคคอมพิวเตอร์ ซึ่งมีบทบาทที่เป็นความประหลาดและมหัศจรรย์ อารมณ์ความรู้สึกนั้นได้รับการบันทึกไว้ในงานนิทรรศการโลกปี 1970 เมื่อญี่ปุ่นกลับมาเป็นเจ้าภาพงานนิทรรศการโลกอีกครั้งในปี 2025 มันคือวันที่โลกไม่เหลือเวลา สำหรับการทดลอง เหมือนกับการตั้งคำถามอย่างจริงจังว่ามนุษยชาติจะไปต่ออย่างไร ไม่ใช่ย้อนกลับเป็นอดีตใหม่ ที่เราควรกลับไปทำความเข้าใจเรื่องราวที่ผ่านมาผ่านมุมมองนิทรรศการโลก เพื่อเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคงกว่าเดิม