รายละเอียด

อนุสรณ์สถาน เป็นหนึ่งในนวนิยายในโครงการผลิตวรรรกรรม จากการลงพื้นเพื่อเก็บเรื่องราวจากชุมชนท้องถิ่น โดยสามารถสร้างสรรค์ผลงานได้อย่างอิสระ ...หากถึงเวลาที่ฉันต้องเดินทางไปยังดินแดนแห่งการลืม เมื่อเจ้าหน้าที่บนดินแดนแห่งนั้นป้อนผลไม้ให้ ฉันไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับผลไม้ในปาก สิ่งที่นายบุญค้ำทำคือการฝืนกฎเกณฑ์ นี่ไม่ใช่ธรรมเนียมของมนุษย์ที่จะลงมาเกิด เขาเป็นวิญญาณขบถผู้แหกกฎเกณฑ์ของผู้มีอำนาจ พวกเราถูกกำหนดมาตั้งแต่ต้นแล้ว ว่าต้องลืมก่อนที่จะจดจำ เริ่มจดจำสิ่งที่เราเพิ่งลืมไป หรือเราถูกออกแบบมาให้จดจำและลืมเลือน วัฏจักรของมนุษย์คือการวนเวียนไปมาระหว่างการจดจำและการลืมอย่างนั้นหรือ