รายละเอียด

หนังสือเล่มนี้รวมบทกวีที่ผู้อ่านทั่วประเทศส่งมาลงใน “สตรีสาร” นิตยสารที่อยู่คู่เมืองไทยถึง 48 ปี สมัยที่ยังไม่มีทั้งเฟซบุคและเว็บบอร์ด ยามพบเจอะเจออะไรที่อยากจะบ่น ชื่นชม หรือเสียดสี ก็เขียนเป็นกลอนส่งมาลงใน “สตรีสาร” ได้ ผ่านไปหลายสิบปี การบ่นอย่างมีวาทะศิลป์เหล่านี้ก็กลับกลายเป็น time capsule แห่งอดีต สะท้อนและบันทึกเสียงที่ สด จริง และชัดยิ่งของประชาชนคนธรรมดาๆ ที่พยายามดำรงชีพท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงเติบโตของเมือง ความทันสมัย เดือนตุลา ฮิปปี้ อุดมการณ์ และอื่นอีกเหลือที่จะนับได้ การรวบรวมอนุรักษ์กลอนในหนังสือเล่มนี้ทำให้เห็นถึงความน่ารักน่าชัง และความแสบคันแบบไทยๆ ซึ่งบางครั้งบางอย่างอาจจะดูว่า เรายังไม่ค่อยถึงไหน แต่หลายอย่างก็ดูจะเดินทางมาไกลมากแล้วจริงๆ