รายละเอียด

สมเด็จพระศรีสวรินทิราฯ ทรงได้รับความทุกข์อยู่เสมอ โดยเฉพาะพระราชโอรสพระราชธิดาทุกพระองค์ได้สิ้นพระชนม์ก่อนพระองค์ทั้งสิ้น แม้แต่พระราชนัดดาที่เปรียบเสมือน "ยาใจ" ก็ได้เสด็จสวรรคตอีกพระองค์ คือพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอนันทมหิดล พระอัฏฐมรามาธิบดินทร ดีว่า สมเด็จพระศรีสวิรินทิราฯ ในขณะนั้นพระองค์ได้ทรงสัมฤทธิผลในพระอธิษฐานแล้ว คือ "ขอให้ลืม ลืมให้หมด อย่าให้มีความจำอะไรเลย จำอะไรขึ้นมาก็ล้วนแล้วแต่ความทุกข์ทั้งนั้น ขอให้ลืม ขอให้ลืม" และกาลต่อมา สมเด็จพระศรีสวรินทิราฯ ก็ทรงกลับแช่มชื่นพระทัยอีกครา นั่นคือการทรงรับดอกไม้ธูปเทียนที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ ถวายในวันราชาภิเษกสมรส ซึ่งได้ทรงจัดขึ้นในวังสระปทุม เมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ.2493 สมเด็จพระศรีสวรินทิราฯ ถวายน้ำพระมหาสังข์และทรงเจิมทั้งสองพระองค์ แล้วตรัสกับสมเด็จพระบรมราชินีนาถว่า "เอ้า หันออกไปยิ้มกับผู้คนที่เขามางานซิ เขาอุตสาห์มากันเต็มๆ ออกไปให้เขาเห็นหน่อย"